Rijkswaterstaat is gestart met het inzaaien en inplanten van zeegrasvelden in de Waddenzee. De werkzaamheden vinden dit jaar niet alleen plaats bij Griend in het midden van de Waddenzee, maar ook op 4 nieuwe locaties: nabij Texel, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog.
Bij Griend, een wadplaat tussen Harlingen en Terschelling, is de afgelopen jaren al volop geëxperimenteerd. Met veel succes: vorig jaar had het zeegrasveld een omvang van zo’n 650 hectare en zijn er meer dan een miljoen zeegrasplanten geteld.
Zeegras groeit van nature in onze kustwateren en is heel belangrijk. Het zuivert niet alleen het water, het neemt ook heel veel CO2 op en geeft ruimte aan dieren, zoals slakjes en jonge vissen. Dit jaar wil Rijkswaterstaat de dichtheid van het bestaande zeegrasveld bij Griend vergroten. Daarom zaaien onderzoekers en vrijwilligers er een week lang bijna 1 miljoen zaadjes.
Nieuwe proeflocaties
Op basis van wetenschappelijk onderzoek is een kansenkaart samengesteld met plaatsen waar de omstandigheden voor zeegras optimaal kunnen zijn. De kaart is aangevuld met veldbezoeken, informatie van waarneming.nl en observaties van bewoners- en gebruikers uit het gebied.
Zo zijn 4 nieuwe proeflocaties geselecteerd: bij Texel, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog. Daar worden dit voorjaar kleine proefvelden ingezaaid, zo’n 33.000 zaadjes per locatie. Deze proefvelden hebben een omvang van ongeveer 20 bij 30 meter. Nabij elk eiland komen 3 van deze kleine proefvelden. De exacte plek van de proefvelden bepalen de onderzoekers als ze op het Wad aan het werk zijn. Op elke locatie wordt ongeveer een dag gewerkt.
Zaaien groot zeegras: kitspuitmethode
Groot zeegras wordt tegenwoordig ingezaaid met een kitspuit. Dit blijkt op het Wad erg effectief. In de zeegraskitspuit zit een mix van sediment en zaadjes. Die mix wordt geïnjecteerd in het zand. Zo kunnen de zaadjes ongestoord ontkiemen en uitgroeien tot zeegras.
De zaadjes zijn afgelopen najaar uit Duitsland gehaald. Daar zijn nog grote, smaragdgroene zeegrasvelden. De zaadjes kregen een intensieve behandeling en overwinterden in de koeling bij The Fieldwork Company in Groningen.
Klein zeegras
Dit jaar wordt er nabij Griend en de vier proeflocaties geëxperimenteerd met het herstel van klein zeegras. Voor klein zeegras worden zowel zaden als volgroeide plantjes gebruikt. Deze soort overleeft namelijk de winter en groeit in de lente verder. Onderzoekers zijn benieuwd welke van de twee methoden het beste werkt, zodat in de komende jaren klein zeegras nog effectiever kan worden geplant.
Droogvallend groot zeegras is een eenjarige plant en gaat na een jaar weer dood. Daarom wordt voor groot zeegras uitsluitend met zaad gewerkt.
Omgeving en vervolg
De herstelwerkzaamheden voor zeegras leveren geen overlast op. De proeflocaties bevinden zich op droogvallende wadplaten. De ontwikkeling van de zeegrasvelden wordt gemonitord. Op deze manier weten de onderzoekers of het kansrijke locaties zijn voor grootschalige inzaaiing of aanplanting.
Zeegrasherstel in de Waddenzee
Voor het creëren van zelfredzame zeegrasvelden is veel kennis en expertise nodig. Daarom wordt in opdracht van Rijkswaterstaat door Witteveen+Bos, Rijksuniversiteit Groningen, The Fieldwork Company en Altenburg en Wymenga gewerkt aan het vijfjarige zeegrasherstelproject. Het uiteindelijke doel is om zeegras weer permanent terug te krijgen in de Waddenzee en de Zuidwestelijke Delta. Vanaf mei wordt in het Grevelingenmeer en Veerse meer gestart met het aanplanten van zeegras.
Rijkswaterstaat is vorig jaar gestart met het project voor het herstel van zeegras langs de Nederlandse kust. Het project bouwt voort op het succesvolle zeegrasherstelproject ‘Sleutelen aan Zeegras’ onder begeleiding van Natuurmonumenten en een meerjarige pilot in het Grevelingenmeer.
Meer over zeegrasherstel is te vinden op www.rws.nl/zeegrasherstel